Posts

Showing posts from October, 2010

किन फिर्ता गर्ने ?

एमाले वरिष्ठ नेता डा. के. पी. शर्मा ओलीले आफ्नो पि.एच.डि. फिर्ता नगर्ने भन्नु भा’छ । उहाँसँगै पि.एच.डि. प्राप्त गर्नु भएका फिल्मि दुनियाका हास्य कलाकारद्वय मदन कृष्ण श्रेष्ठ र हरिवंश आचार्यले क्षमा याचना सहित आफुले पाएको नक्कली पि.एच.डि फिर्ता गर्नु भएता पनि वास्तविक हास्य नेता के.पी. डाक्टर सापले भने कुनै कालले छोड्ला आफुले पाएको नक्कली पि.एच.डि नछोड्ने सुर कस्नु भा’छ । उहाँले आफुले पाएको पि.एच.डि सक्कली भा’को समेत दावि गर्नु भा’छ । वास्तवमा के.पी. डाक्टर सापलाई पिएचडी फिर्ता गर्न वाध्यता नै छैन किन भने यो उहाँले पढेर लिनु भा’ पिएचडी हैन । यो त उहाँले परेर प्राप्त गर्नु भा’ पिएचडी हो । परेर प्राप्त गरेको उहाँको लकको कुरा हो । अनि किन फिर्ता गर्ने ? भाग्य फिर्ता गर्न के को कर छ र ? अर्काको भाग्य खोस्न पाइन्छ ? त्यसमाथि केपी डाक्टरसापले त्यो पिएचडी त्यतिकै पा’का हुन र – उहाँले नेपालको हास्य राजनीतिमा विशिष्ट योगदान दिएर दुनियालाई हँसाए वापत हास्य कलाकारहरुसँगै पाएका पो हुन त । फ्रीमा पा’का हुन र ? यहाँ मात्र पढेर सित्तैमा पाएको पिएचडी त कसैले फिर्ता गर्दैनन् । यत्रो ठुला ठुला योगदान गरे

राष्ट्रवादी एकता

“अब गजप भयो” सि एम कामरेडले मख्ख पर्दै भन्नु भयो “एतिहासिक रुपान्तरण भयो यो” “रुपान्तरण कस्को ?” कार्यक्रम बिचमै प्रश्न उठ्यो “माओवादीको कि आर के जि को ?” सि एम कामरेडले प्रश्न तर्फध्यान दिनु भएन महान परिवर्तनको यस्तो ऐतिहासिक छलाङ मार्ने क्रममा यस्ता नाथे प्रश्नहरुमा अल्भिmनु आवश्यक पनि थिएन परिवर्तनका अगाडि प्रश्नहरु निम्छरा भए । प्रश्नका तगाराहरुले कामरेडलाई अल्झाउन सकेन । दुखि प्रश्न उत्तर नलिइ फिर्ता भयो । “यो विशिष्ठ प्रकृया हो” सि एम कामरेडले भन्नु भयो “यो प्रकृया गजपको छ” थप्नु भो “जहाँ बरफको टुक्रालाई आगोमा मिसाइन्छ हामीलाई विश्वास छ त्यो ठोस बरफ आगोको कोइलामा परिणत हुन्छ ।” ‘यो त अचम्म भयो यस्तो पनि हुन्छ कही -’ कसैले आशंका पोख्यो ‘बरफ पग्लेर कोइला निभ्न सक्ला तर बरफ कोइलामा परिणत हुन सक्दैन । पार्टी छिर्दैमा राजावादीहरु कसरी रातारात क्रान्तिकारी बन्न सक्छन् ? बरु पार्टीको क्रान्तिकारीता मै खतरा आउन सक्छ ।’ “चमत्कारमा सम्भव छ र बन्न सक्छन् ।” सि एम कामरेडले भन्नु भयो “हामीले र हाम्रो गौरवशाली पार्टी अघि देखि नै अब एउटा ठुलो चमत्कार हुन्छ भनिरहेको जुन स्थिति छ…..” थप्नु भयो- “

नेतृत्वको योग्यता

गिर्जाउ स्वर्गे भएसी एकपटक आकाशै खसे जस्तो भा’थ्यो । जसले गर्दा सुजु दिज्यु र प्रचण्ड कामरेड मात्रै हैन झण्डै झण्डै पुरै मुलुक नै टुहुरो र अभिभावक विहिन भा’थ्यो । मुलुकमा एउटा विरक्त लाग्दो रिक्तता छाएको थियो । पछि त्यो रिक्तता विस्तारै पुरिन थाल्यो । तैपनि गिर्जाउले नेतृत्व गर्नु भएको पार्टी कांग्रेसमा चाही नेतृत्व कसले लेला भनेर खुब जिज्ञासा भइ रह्यो । जब मुलुक कै पुरानो पार्टी कांग्रेसमा सानो तिनो नेतृत्वले के काम गर्ला र ? अब ठुलै नेतृत्व दिन सक्ने त्यस्तो ठुलो मान्छे कहाँ पो जन्मेको होला र ? गिर्जाउको निधन पछि आफु गिर्जाउको सच्चा उत्तराधिकारी भन्दै नेता त्रय देखा परे । कसैले भने मेरो स्वभाव ठ्याक्कै गिर्जाबाबुको छ त्यसैले नेतृत्व मैले गर्नु पर्छ । कसैले भने मेरो अनुहार ठ्याक्कै गिर्जाउको जस्तो त्यसै कुरा यता उति हुँदै होइन नेतृत्व त मैले पो गर्नु पर्छ त । ‘अ त्यस्तो भनेर कहाँ हुन्छ, म त गिर्जाउको कोइराला फेम्ली कै मान्छे, कुल खानदान र परम्परा अनुसार मैले पो गर्नु पर्छ त कांग्रेसको नेतृत्व त । भन्देखिनलाई ह्वा जस्तै सभापति मैले पनि चलाई सकेको, ह्वाले जस्तै प्रधानमन्त्री दुइ तिन पटक

प्रधानमन्त्रीको सपना

धुरिमा झण्डा गाडेर दशैं मनाउने कामरेड चट्टान ज्यूको सपना सपनामै सिमित हुने सम्भावना बढ्दै गएको छ । तटस्थीय तपस्यामा चट्टान झै लिन बनेकै भरमा माओवादीको समेत धाप पाउन सफल भएता पनि रामचन्द्र बाजेले बाल नदिंदा धुरीमा झण्डा गाडेर दशैं मनाउने सपना हुरिमै उड्ने भएको छ । र आफ्ना उडिरहेको सपना हेर्दै कामरेड चट्टानज्यू अझै दृढ देखिनु भएको छ । सम्भावना हिन आसाहरुमा कामरेड चट्टानज्यूको यो दृढता देखेर दुनिया चकित बनेका छन् । दुनियालाई जतिसुकै अचम्म लागोस तर यसले के पो फरक पर्‍यो र ? आखिर कामरेड चट्टान न पर्नु भयो । दुनियाका यस्ता छुसि माइका लालहरुले अचम्म मान्दैमा यो महान तटस्थीय तपस्याबाट उहाँ जस्तो महान तपस्वी कसरी डगमगाउन सक्नु हुन्थ्यो ? बरु तटस्थासनमा बसेर ध्यान र योगको दैविक चमत्कारिय आवाजमा उहाँको निरन्तर मन्त्रोच्चारण जारी छ- ॐ तटस्थाय नमः प्रधानमन्त्राय नमः कुर्सीय नमः समिकरणाय नमः गठवन्दाय नमः साम दाम दण्ड भेदाए नमः तटस्थाए नमः उहाँ भन्दै हुनु हुन्छ हामी चट्टान झै अडिग छौ हिमाल झै अटल छौ । आठौ पटक पनि प्रधानमन्त्री चयन प्रकृया तुहिए पछि प्रधान मन्त्री चयन प्रकृया माथि नै पुनर्विचार गर्नु

“पार्टीको अनुमती छैन ।”

“लाल सलाम कामरेड ।” मर्निङ वाकमा निस्किएका एक चिर परिचित माओवादी नेतालाई मैले हात उठाएर अविवादन गरे । कामरेडले रोकिएर मलाई हेर्नु मात्र भयो । अभिवादन फर्काउनु भएन । मैले सोचे कामरेडले चिन्नु भएन मलाई । सायद बिर्सनु पनि त भयो होला । राजनीतिको यत्रो भाग दौड । त्यसमाथि प्रधानमन्त्री चुनावको यत्रो लाखा धुनी । मलाई बिर्सर्नु कुनै अनौठो कुरा भएन तैपनि त्यस्ता फरासिला कामरेड रोकिएर बोल्दै नबोली मलाई हेरी रहेका देखेर मलाई सोध्नै पर्ने भयो । “हैन कामरेड तपैले चिन्नु भएन अस्ति त्यत्रो वातचित गरेको मान्छे बिर्सनु भयो कि क्या हो -” उहाँ बोल्नु भएन बरु केही खोजे जसरी आफ्नो स्पोर्ट टाउजरको खल्ति छामछाम छुम छुम गर्न थाल्नु भयो र एकछिनमा रातो मार्कर पेन र सेतो पेपर झिक्नु भयो र लेखेर देखाउनु भो- “चिने किन नचिन्नु नी”, “अनि किन नबोल्नु भएको त -” मैले सोधे । “तपैसँग बोल्न पार्टीको अनुमति लिएको छैन” उहाँले लेखेर फेरी देखाउनु भयो । “अनि किन अभिवादन फर्काउनु भएन -” “बिहानै हिडेको अभिवादन फर्काउन अनुमति लिनै विर्से” उहाँले लेखेरै देखाउनु भो । “अनि कता त -” “कोटेश्वर” (लेखेरै) “अनि सँगै जाउन त – म पनि त्यतै

छि कस्तो लाज लाग्यो !

प्रधानमन्त्री चुनावमा दलहरुमा निर्लज्जताको पराकाष्ठा देखिएता पनि सबै भन्दा ठूलो दल ए.नेकपा माओवादी बढो लजालु देखिन थालेको छ । ठुलो दल भएरै होला उसमा देखिएको लाज पनि ठुलै छ । ठुलो दलमा देखिएको लाजले मुलुक नै लाजमय बन्न पुगेको छ । मुलुक नै लाजमय बनिरहेकोले नै होला यो लेख लेखि रहदा पनि मलाई कता कता लाज लागेर आएको छ । मुलुकमा लाजको अभावले पराकाष्ठा नाघेर लाज नै लाजस“ग लजाउने स्थिति भइरहेको बेलामा ठुला दलमा देखिएको यो लाजले कता कता खुसि पनि लागेको छ । पैसाको कुरा चल्दा कत्रा कत्रा लाज त पचेर निर्लज्ज हुने परिपाटीलाई क्रम भंग गर्दे हाम्रो ठुलो दल लजाउन थालेको छ । यस क्रममा हाम्रो ठुलो दल एक पटक क्रान्तिकारी लजालु बन्न पुगेको छ । हामी कहाँ कत्रा कत्रा भिडियो टेप र्सार्वजनिक हुँदा त ‘मैले हैन’ भनेर डिच्च दाँत देखाएर लाज पचाउने नेता गणहरुलाई यसपालीको अडियो टेप पच्नै सकेको छैन । सायद यसपाली लाज लाग्दा उहाँहर्ले बहुराष्ट्रिय कम्पनीद्वारा उत्पादित लाज पचाउने हाजमोला पाचक नखाएर राष्ट्रवादी चरित्र पेस गरेरै पो हो की - अडियो टेप अनुसार कामरेड ‘मोरा’ ले आफ्ना चियरम्यानलाई प्रधान मन्त्री बनाइदिन उत्तरत

तटस्थ महिमा

कुनै समय एक वैज्ञानिकले एउटा अनुसन्धान गरेछन् । अनुसन्धानको विषय थियो “रक्सिमा” लाग्ने कुरा के हुन्छ - अनुसन्धानको क्रममा उनले साना भट्टी देखि ठुला ठुला होटलसम्म चहारेछन् । यस क्रममा उनले थुप्रै ट्वाके तथा रक्सिवाजहरुको संगत गरेछन् । खोया विर्के तुन्क्याउने देखि, ब्राण्डि, हुस्कि रेड लेवल खानेसम्मका संगत गरेछन् र आफु पनि खाएछन् । उनले हरेक दिन अनुसन्धान गर्दै डायरीमा टिप्दै गएछन् । जहा हरेक मानिसले जुनसुकै ब्राण्डका रक्सि खाए पनि त्यसमा पानी हालेका पाएछन् । अन्त्यमा उनले अनुसन्धानबाट निष्कर्षनिकाले छन्- “लाग्ने कुरा भनेको पानी रहेछ’ नत्र किन सबैले रक्सिमा पानी मिसाउ“थे -” पानीको गुण तटस्थ हुन्छ जस्तो भाडामा राख्यो त्यस्तै हुने, जुन रंग मिसायो त्यस्तै । तैपनि लाग्ने काम पानीले नै हुने रहेछ । त्यो पानी गुणे तटस्थ एमाले कांग्रेस वा माओवादीमा नमिसिदा लाग्न सकेको छैन । पटकौंको प्रधानमन्ज्ञी चुनावले पनि केही लछार पाटो लाग्न सकेको छैन । प्रधानमन्त्री हुन नपाको चिन्ताले कामरेड प्रचण्ड र रामचन्द्र बाजेको रातमा निन्द्रा लाग्न सकेको छैन । मन्त्री बनेपछि बंगुर झै मोटामला भनेर मन्त्रि बन्ने लाममा ब

घुस लिन्या र दिन्या

“डिबिजी” गोविन्द माननियले भन्नु भयो “गडप भयो” “गडपको कुरा नगरौ गोविन्द जी” डि बी माननियज्यूले भन्नु भयो “यहा“ कन्त विजोग भइयो ।” “एतातिर पैसा गयो” गोविन्द माननियज्यूले भन्नुभयो- “अर्कातिर इज्जतको नास” थप्नु भयो । “दिनको चैन हराम, रातको निद हराम ।” “तपैले गल्ति गर्नु भो गोविन्दजी” डिबी माननियले भन्नु भयो “बेलामा बुद्धि नपुर्‍याए पछि यस्तै हो” “कसले बुद्धि पुर्‍याएन -” गोविन्द माननियले भन्नु भयो “मैले कि तपैले -” “मैले कि तपैले रे -” डिबी माननियले भन्नु भयो “पैसा फसाउने तपै, थोडी मैले बुद्धि पुर्‍याइन -” “अनि तपैको चाही खुबै बुद्धि पुग्यो नी हैन -” गोविन्द माननियज्यूले भन्नु भयो । “भयो बा, मलाई त्यो त्यस्तो बुद्धि पुर्‍याउन परेको छैन जसले यस्तो कालो खोरमा पुर्‍याउछ” स्याटर नहानौ माननियज्यु ।” डिबी माननियले रिसाउदै भन्नु भयो “एउटै ड्याङको एउटा मुलाले अर्को मुलालाई स्याटर हानेको सुहाउदैन” “कसरी एउटै ड्याङको मुला भइयो -” गोविन्द माननियले भन्नु भयो “तपै त घुस खाने घुसिया यस्तो घुसियास“ग मेरो तुलना हुन सक्छ -” “के रे के रे ” डिबी माननियले भन्नु भयो । “आफ्नो आगमा भैसी कुदाएर अर्काको टाउकाको जु

लाइभ कन्सर्ट

गाइजात्रामय यो मौसमको यो समयमा ऐतिहासिक गाइजात्रे प्रस्तुतिहरु बडो स्वभाविक लाग्न थालेका छन् । मौसमकै प्रभाव हो यहाँका हरेक मानिसमा गाइजात्रे भूत प्रवेश गरेको छ । गाइजात्रा देखाउने र हेर्ने मेसोमा यो मुलुक नै गाइजात्रामय बन्न पुगेको छ । यसरी हेदा लाग्छ हाम्रो देश एउटा ठुलो गाइजात्रे मन्च हो । जहाँ आ-आफ्नो गाइजात्रे प्रहसन देखाउनका निम्ति मानिसहरुलाई तँछाड मछाड छ । यहि गाइजात्रे मौसम मनाउन एक धुवादार लाईभ कन्सर्ट भएछ । कन्सर्टमा राष्ट्रिय राजनीतिका चर्चित कलाकारहरुको सानदार प्रस्तुती हुने भनेर खुब प्रचार भएछ । कार्यक्रम बडो जोडदार किसिमबाट सुरु भयो । उद्घोषकको जोडदार उद्घोषणसँगै सबैका ध्यान मञ्च तर्फखिचिए । यो एतिहासिक कन्सर्टको मज्जा लिन दर्शकहरुले आफ्ना आँखाहरु मञ्चतर्फकुदाए । उद्घोषकले पहिलो कलाकारको रुपमा निम्त्याए गायक श्री ५ हार्चचण्ड । हारचण्ड एक हातमा इलेक्ट्रोनिक गितार बोक्दै र अर्को हातले बाक्लो बाघे जंगा सम्याउँदै मञ्चमा उपस्थित भए । पुरा एक स्टारको गेटअपमा देखिएका हारचण्डलाई देख्नासाथ दर्शकहरुले ठुलो हुटिङ गरे । हुटिङले गायक हारचन्द्र मख्ख परे र हात हल्लाएर अभिवादन गरे । पुर

बजेट

Image
(काम चलाऊ सरकार ले बजेट ल्याउन लागिरहेको बिषयमा बनिएको यस कार्टून कारोबार दैनिक मा छापिएको छ )

माथी गएर भएनी ...........!!

Image
गरीबलाइ सताउने र धनको लोभमा साऊ हरु कति सम्म मुर्खता गर्छन भनी यस कार्टून मा देखाउन खोजिएको छ .यहाँ कुनै ब्यक्ति बिशेष नभई दुनियाका साहू हरुका मनोदशा माथि ब्यंग्य गरिएको छ . यो कार्टून कारोबार दैनिक मा छापिएकोछ...    

"कूट" निति

Image
भारतीय राजदूत राकेश सुद्लाई माओबादी कार्यकर्ताले जुत्ता प्रहार गरिएको घटनामा आधारित कार्टून . जसमा माओबादीको कूटनीति प्रति ब्यंग्य गरिएको छ . यस कार्टून कारोबार दैनिक मा छापिएको छ .