युवाका दिन
हा मीकहाँ अचेल प्रसस्तै सुन्न पाइन्छ - बिरानो मुलुकमा पसिना चुहाउन किन जानुपर्यो ? गर्नेले यतै गरेका छन प्रगति । गर्नेलाई यतै छ अवसर आदी इत्यादी । के भन्या होला यो भनेर अचम्म लाग्थ्यो । यता जता हेर्यो युवाहरुले हैरानी देखि पाइएका देखिन्नथे । तै पनि गर्न सक्नेलाई यहीं छ अवसर भनेर चकित पार्थे । यि केवल हौस्याउन मात्र गरिएका कुरा जस्ता लाग्थे । तर गर्न सक्ने युवाको लागि यहिँ अवसर र प्रगति रहेछ भन्ने कुरा बल्ल थाहा हुन थालेको छ । किनकी यहाँका बलियाबाङ्गा युवाहरुले राज्य र राजनीतिक नेताको राम्रै धाप पाउन थालेका छन् । अब निर्धा , निर्बलिया सज्जन , इमान्दार बन्नेलाई कहाँको ठाउँ हुन्थ्यो ? ति जो बाँदरको पुच्छर लौरो न हतियार भै ' गाछन । दलमा पनि के काम तिनको न कसैलाई थर्काउँन सक्छन न त चन्दा उठाउन । न त चुनावमा बुथ कब्जा गर्न सक्छन न त लाठिमुग्रीमा लाग्न सक्छन । त्यस्ता मान्छे राजनीतिमा कसरि बिक्नु ? अनि राजनीतिमै नबिकेकाहरु अन्त कसरि बिक्नु ? कतै नबिक्नेहरुका कुरा छाडौ । कुरा झिकौ बिक्नेका । ति बिक्छन जो सक्छन ।